تقاضا از حضرت حق
الها، چگونه مرا به خودم وا میگذاری در صورتی که از من کفالت فرمودی؟ و چگونه شکست خورم در صورتی که تو یاور منی؟ یا چگونه ناامید شوم در صورتی که تو نوازشگر منی و اکنون به واسطه نیازمندیام به تو، دست به دامنت گشتهام؟ چگونه با چیزی که هرگز به ناحیه قدس تو نرسد به تو توسل جویم؟ یا چگونه از حال خود به تو شکایتِ چیزی کنم که بر تو پنهان نیست و یا چگونه با گفتارم آن را شرح دهم که آن برایت آشکار است؟ چگونه خواستههایم را فرو میگذاری در حالی که به درگاه تو آمدهام؟!
طلب رستگاری
بارالها، خود را به تو میسپارم و روی خود را به سوی تو بر میگردانم و کارم را به تو وا میگذارم و رستگاری از هر بدی دنیا و آخرت را تنها از تو طلب میکنم. بارالها، حقا که تو برای من از همه مردم بسندهای و هیچ کس مرا از تو کفایت نکند. پس مرا در آنچه از آن بیم دارم، از دیگری کفایت فرما و در حل مشکلات و گشایش فروبستگیها روزنه خروجی نصیب فرما. بهراستی که تو میدانی و من نمیدانم و تو میتوانی و من نمیتوانم و تو بر هر چیز توانایی، به رحمتت ای رحمکنندهترینِ رحم کنندگان.
بارخداوند
بار پروردگارا، از هرچه بیمناکم کفایتم کن و از هرچه تهدیدم میکند نگاهم دار. در جان و دین نگهبانم باش و در سفر حفظم فرما... و در هرچه روزیام فرمودی برکتم ده. در پیش خود کوچک و خوارم نساز و در چشم مردم عزیز و بزرگم فرما و از شرّ جن و انس سلامتم دار. به سبب گناهانم رسوایم مکن و به کیفر ناخالصی نیّتهایم خوارم مگردان و با کارهای ناشایستم هلاکم منما و نعمتهایت را از من مگیر و به غیر خودت واگذارم مکن... بارالها، خشمت را بر من روا مدار. اگر تو بر من خشم نگیری از خشمِ جز تو باکم نیست؛ بلکه عافیت تو برایم توانبخشتر است... مرا با خشم خود نمیران و قهر خود را بر من فرود نیاور...
تو میدانی
الهی، هرچه قدر بدیها و کوتاهیها زبانم را ببندند، کرم و لطف تو مرا به سخن گفتن وامیدارد و هرگاه که اوصاف ناشایستهام ناامیدم سازند، نیکیهای تو امیدوارم میکنند. خداوندا، کسی که خوبیهایش بدی است چگونه بدیهایش بدی نباشد و کسی که حقیقتهایش ادعاست چگونه ادعاهایش ادعا نباشد؟! پروردگارا، تو خود میدانی اگر چه پیوسته طاعت تو را به جا نیاوردهام، ولی شوق و تصمیم آن را همیشه در دل داشتهام.
ای آرزوی من
پروردگارا، مرا بطلب تا به وصالت رسم و به فضلت مرا جذب کن تا یکسره به تو روی آورم. خدایا، امیدم از تو نمیگسلد اگرچه نافرمانیات کنم و ترسم از تو زدوده نمیشود، اگرچه فرمانت نبرم. معبودا، چگونه ناامید شوم که تو آرزوی منی؟ چگونه خوار شوم که تو تکیهگاه منی؟ خدایا، چگونه دعویِ عزّت نکنم با اینکه به بندگیِ خود نسبتم دادهای؟... تویی که خود را در هر چیز به من شناساندی. پس تو را در هر چیز نمایان دیدم و تویی که بر هرچیز عیانی. ای آنکه با رحمتِ رحمانی خود بر همه عوالم استیلا یافتی، ای آنکه با تمام درخشندگی و زیبایی خود جلوه نمودی،... چگونه پنهانی و حال آنکه پیدایی؟ چگونه غایبی و حال آنکه همه را نگهبانی و در همه جا حاضری؟ به حقیقت بر همه چیز توانایی و ستایش تنها از آن توست.
طلب آمرزش
بارالها، در نعمت و عافیت تو شب را به صبح رساندم. پس خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و نعمت و عافیت خود را بر من کامل گردان و سپاسگزاریات را روزی من فرما. بارالها، با نور تو ره یافتم و با فضل تو بینیاز شدم و با نعمت تو صبح و شام کردم. اکنون گناهان من پیش روی توست. از تو آمرزش میطلبم و به سوی تو باز میگردم. آنچه عطا کنی هیچ چیز و هیچ کس نمیتواند مانع آن شود و آنچه باز داری هیچ چیز و هیچ کس نمیتواند آن را عطا کند. تو آن ذات دارای همه کمالاتی که هیچ معبود حقیقی جز تو یگانه بیشریک نیست. بارالها، ستایش از آن توست؛ ستایشی که در پی آن آسمانها به تواضع برای تو بال بیفکند و زمین و زمینیان برای تو تسبیح گویند.
پروردگار
پروردگارا،... تو خدایی هستی که معبودی جز تو نیست. جانهای اولیایت را جایگاه اراده و محل مشیّت خود مقرر فرمودی و در افکارشان اوامر و نواهیات را قرار دادی تا یک لحظه از یاد تو غافل نشوند. آن گاه که اراده امری را فرمایی در افکارشان آنچه خود در آنها به ودیعت نهادهای به حرکت در میآوری و بر زبانشان آنچه خود به آنها تفهیم کردهای جاری میسازی. با عقلهایی که تو را خوانده و با حقایقی که به آنان ارزانی داشتهای بهسوی تو میخوانند...
هدایتجویی از راه خدا
خداوندا، من از راه هدایتِ تو هدایت میجویم. آنچه امر به رعایتش کردهای رعایت میکنم. پس مرا از رعایتت خالی ننما و از عنایتت خارج نساز و مرا از فیض رسیدن تأییدت ناتوان قرار نده و از راهی که به وسیله آن به خشنودی تو میرسم خارج نکن. حرکتم را بر اساس روشنگری و راهم را با هدایت و زندگیام را قرین رشد و تعالی قرار ده تا مرا هدایت کنی و دیگران نیز به وسیله من راهنمایی شوند و در آنچه تو خواهان آن بودهای و برای آن مرا خلق کردهای و بهسوی آن پناه دادهای، مرا وارد سازی. اولیائت را از اینکه بوسیله من امتحان شوند در پناه خود گیر و با رحمتت و در نعمتت آنان را امتحان کن؛ امتحانی که سبب برگزیدن و پاک شدن آنها از زشتیها باشد و مرا به پدران و خویشاوندانِ رستگارم ملحق فرما.
پناهگاه من تویی
پروردگارا، هرکس به پناهگاهی پناه میآورد. پناه من تویی. خداوندا، بر محمد و آل محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم درود فرست و ندایم را بشنو و دعاهایم را اجابت کن و جایگاهم را قرب خود قرار بده و به گاهِ امتحان مرا از گمراهی بهوسیله شیطان باز دار. بهحقّ عظمتت که تکذیب انسانی و خیالپردازیهای او در آن مؤثر واقع نمیشود و امری هم از آن خالی نیست. تا اینکه مرا به مشیتت بهسوی خود بازگردانی بدون آنکه نسبت به تو بدگمان باشم و در رحمتت شبهه کنم. به درستی که تو مهربانترینِ مهربانانی.
ای مهربانترین مهربانان
[پروردگارا،] تو آن خدایی که گفتار مؤمنان و کسانی را که عمل صالح انجام میدهند، اجابت کردی تا فضل بیشتری به آنان ارزانی داری. پس مرا از کوچکترینِ خوانندگان و رغبت کنندگانِ بهسویت قرار مده. دعای مرا همانگونه که دعای مؤمنان واقعی را اجابت کردی، به مرحله اجابت برسان و به حق آنان مرا با پاکیزگیات از پاکیزگان قرار ده و دعا و نمازم را به شایستگی قبول فرما. باقیمانده عمرم و مرگم را پاکیزه قرار ده و مرا در میان بازماندگان باقی مدار و مرا به دعایم حفظ کن و فرزندانم را نیکو دار و با هر چیزی که فرزندان اولیا و مطیعان درگاهت را حفاظت کردی آنان را حراست فرما، به حقّ مهربانیات ای مهربانترینِ مهربانان.
به عضمت پرتو جمالت
[خداوندا،] از تو میخواهم، به عظمت پرتو جمالت، که آسمانها و زمین از آن نور گرفت و تاریکیها از پرتو آن روشن شد بر محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم و آل او درود فرستی و امر زندگی و دنیای دیگرم را کفایت کنی و تمامی کارهایم را اصلاح فرمایی و مرا یک لحظه به خودم وامگذاری و کار من و خانوادهام را سامان بخشیده، مشکلاتمان را برطرف گردانی و من و آنان را از خزانههای فضل بسیارت که هرگز پایان نمیپذیرند برخوردار سازی... خداوندا، جانم را پرهیزگار و باتقوا ساز؛ چرا که تو مولا و سرپرست وجود من و بهترین کسی هستی که میتوانی تمام وجودم را پاکیزه گردانی. خداوندا، راه هدایت را به من نشان ده و تقوا و پرهیزگاری را بر من الهام کن. ...