ببين که چه ريسيده ايم

حال که او به ما ياد داد " کل ارض کربلا و کل يوم عاشورا " و به ما آموخت، همه جا کربلا و همه رزو عاشورا است، اينک ما در عاشورا و کربلاي خود چه مي کنيم؟

اگر ما هم در صحراي کربلا نبوده ايم تا افتخار همرزم بودن با او را داشته باشيم، در کربلاي عصر خود که زندگي مي کنيم. کافي است که حسين و حسين هاي زمان خود را بشناسيم، عاشورا و کربلا به خودي خود پيدا مي شوند.

اما اگر حق طلبان و ظلم ستيزان همچنان تنها مانده اند، به خاطر اين است که هنوز شناختي از معرفت عاشورا و کربلا نداريم و سنگرهاي دفاع از حق خالي مانده است. خدا را شکر کنيم که ما روز عاشورا، در کربلا حضور نداشته ايم، زيرا اگر آنجا بوديم، يا در زمره يزيدان قرار داشتيم و يا از کساني که حسين(ع) را ترک کردند.

بياييد معرفت و روح نهضت حسين(ع) را دريابيم و حماسه بزرگ او را زنده کنيم تا در زمره يزيدان زمان خود قرار نگيريم، زيرا که جهان دو قطبي است، يا راه حسين(ع) و يا راه يزيد، راه سومي نيز وجود ندارد.

بياييد به حال خود گريه کنيم و دورنمايي از عملکردهاي خود را پيش روي ببينيم و حساب لقمه هاي سفره خود را، يک بار از نظربگذرانيم.

ببين که چه ريسيده ايم، دست که ليسيده ايم

تـا کـه چنـيــن لقـمـه هـا، سـوي دهـان آمـدنـد

( مولانا )

ای عاشقان ای عاشقان پیمانه ها پرخون کنید

ای عاشقان ای عاشقان پیمانه ها پرخون کنید

از خون دل چون لاله ها رخساره ها گلگون کنید


محرمی دیگر از راه رسید ، عطر اسپند و عشق در کوچه های شهرمان پیچید ، زمین و زمان سیه پوش گردید.

نام تو ای حسین عزیز ورد زبان کودکان و کهنسالان است ، ای عزیز به ما سعادت دوستی خود و اهل بیت مطهرت را به ما ارزانی دار .

خداوندا ، ما را عاشورایی بمیران

یارب سعادت درک این نهضت عظیم را به ما ارزانی دار

به ما قدرتی ده که همچون یاوران پسر زهرا یاور حقانیت باشیم و  هرگز حق طلبان را تنها نگذاریم

یا حسین  ، یا حسین ، یا حسین


کل یوم عاشورا  و  کل  ارض کربلا

حسینیه در حال ساخت



بقیه عکس ها در ادامه مطلب

ادامه نوشته

من  و  جدایی  خون  خدا     خدا نکند

من  و  جدایی  خون  خدا     خدا نکند
من  و  ندیدن  کرب  و  بلا  خدا  نکند
بدون کرب و بلا خوب نیست درد و بلا
از اینکه  بی تو شوم  مبتلا  خدا  نکند

گناه  کارم  و مهر تو  را  به  دل  دارم
من  و  محبت  غیر   شما   خدا   نکند
حسینیه همه  پشت و پناه نوکر  توست
به  غیر  محفل  تو هر کجا  خدا  نکند

بهار   زندگیم    مجلس  محرم  توست
به   جز این تکیه ها هرکجا  خدا نکند
برای اشک  محرم  دعا کنم یک  سال
من   و  نبودن  اهل  بکاء  خدا  نکند

تمام  عمر  به عشق  تو زندگی  کردم
که محشر از تو نباشم  جدا ، خدا نکند
بهشت  هم  به وجود تو دلربا زیباست
بهشت  بی   گل  روی  شما خدا  نکند

بر گرفته از روضه ی شب ٨ محرم سال ٨٧ حاجی  (مسجد ارگ)

کاش می شد




خبر  آمد  که  ز معشوق  ؛   خبر     می آید

ره   گشایید    که   یارم   ز    سفر    می آید

کاش  می شد   که   ببافند  کمی    مویم   را

آب     و     آیینه     بیارید   ؛    پدر   می آید

نه تو  از عهده ی  این  سوخته   بر  می آیی

نه   دگر   موی   سرم   تا  به  کمر   می آید

جگرت    بودم   و   درد   تو   گرفتارم   کرد

غالبا    درد     به     دنبال    جگر    می آید

راستی گم شده سنجاق سرم؛ پیش تو نیست!

سر که آشفته  شود ؛ حوصله   سر   می آید

هست  پیراهنی  از  غارت  آن  شب  به  تنم

نیم   عمامه    از   آن   بهر   تو  در  می آید

به  کسی   ربط   ندارد  که  تو  را  می بوسم

که   بجز   من   ز پس   کار   تو   برمی آید؟

راستی  !  هیچ   خبر   دار   شدی  تب  کردم؟

راستی  !   لاغری   من   به   نظر   می آید؟

راستی  !  هست  به  یادت  دم   چادر   گفتی

دختر  من  !   به   تو   چادر   چقدر   می آید

سرمه ای را که تو  از  مکه  خریدی ؛ بردند

جای  آن   لخته ی   خونم   ز   بصر   می آید


شاعر : محمد سهرابی

ماه ترین عمو


 در روز عطش تو ساقی ما بودی

دلسوزترین یاور بابا بودی


امروز تمام بچه ها می دانند


تو ماه ترین عموی دنیا بودی

بوی محرم


فلسفه عزاداری

فلسفه عزاداری / فلسفه و حکمت عزاداری برای امام حسین علیه السلام چیست؟

مسئله انسان سازی، جامعه سازی و انتقال فرهنگ شیعی به نسل بعد، در مجالس امام حسین علیه السلام، قوی تر نیز می باشد؛ زیرا ماهیت قیام امام حسین علیه السلام و نیز آموزه های تربیتی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عاشورا، در رشد و بالندگی انسان و جامعه چشم گیر بوده و عناصر رویداد کربلا، مؤلفه های اساسی و اصلی را در ترسیم فرهنگ شیعی رقم زده است که توسط مراسم سوگواری به نسل بعد منتقل می شود.

ادامه نوشته

شراره های شوق

 

سروش بیداری

دل جز عشق تو نپوید هرگز

جز محنت و درد تو نجوید هرگز

صحرای دلم عشق تو شورستان کرد

تا مهر کسی دگر نروید هرگز

محرم ماه قیام و پیام می باشد که دل های شیدای نیکان و مشتاقان را به سوی مراد و محبوبشان معطوف سازد، ایام حماسه و عاطفه با فرا رسیدن این ماه آغاز می گردد تا شیفتگان معرفت و عاشقان ایثار را با کاروان کربلا همراه و هم نوا سازد، تا شور و شعور عاشورایی، دیگر بار احیاء گردد و ارادت علاقه مندان به سرور و سالار صاحب دلان فزونی یابد و روح انسان ها از زندان نفس رهانیده شوند و افراد مغلوب هوی و هوس از غل و زنجیر امیال فناپذیر آزاد گردند و به جانب قلّه های کمال و معنویت رهنمون گردیدند.

فلسفه ماتم داری       در ادامه مطلب

ادامه نوشته