ببين که چه ريسيده ايم
حال که او به ما ياد داد " کل ارض کربلا و کل يوم عاشورا " و به ما آموخت، همه جا کربلا و همه رزو عاشورا است، اينک ما در عاشورا و کربلاي خود چه مي کنيم؟
اگر ما هم در صحراي کربلا نبوده ايم تا افتخار همرزم بودن با او را داشته باشيم، در کربلاي عصر خود که زندگي مي کنيم. کافي است که حسين و حسين هاي زمان خود را بشناسيم، عاشورا و کربلا به خودي خود پيدا مي شوند.
اما اگر حق طلبان و ظلم ستيزان همچنان تنها مانده اند، به خاطر اين است که هنوز شناختي از معرفت عاشورا و کربلا نداريم و سنگرهاي دفاع از حق خالي مانده است. خدا را شکر کنيم که ما روز عاشورا، در کربلا حضور نداشته ايم، زيرا اگر آنجا بوديم، يا در زمره يزيدان قرار داشتيم و يا از کساني که حسين(ع) را ترک کردند.
بياييد معرفت و روح نهضت حسين(ع) را دريابيم و حماسه بزرگ او را زنده کنيم تا در زمره يزيدان زمان خود قرار نگيريم، زيرا که جهان دو قطبي است، يا راه حسين(ع) و يا راه يزيد، راه سومي نيز وجود ندارد.
بياييد به حال خود گريه کنيم و دورنمايي از عملکردهاي خود را پيش روي ببينيم و حساب لقمه هاي سفره خود را، يک بار از نظربگذرانيم.
ببين که چه ريسيده ايم، دست که ليسيده ايم
تـا کـه چنـيــن لقـمـه هـا، سـوي دهـان آمـدنـد
( مولانا )